vrijdag 22 december 2017

Dertig stripbesprekingen 2017 (736 tot en met 765)

Waar blijven ze de ideeën toch vandaan halen? Jarry maakt er een groots, bombastisch spektakel van met tussen de gevoerde veldslagen veel rust en hoop. De ontknoping is dan ook verrassend maar getuigt van een schep strijdersinzicht. Na een iets te beschrijvende opening (dit had gerust tussenin als flashback verwerkt kunnen worden) komt Oosram van de zwervers echt op gang. Afscheid nemen na 56 pagina's doet pijn, al vermoed je toch dat hier ooit een vervolg op verschijnt. Bordier tekent in de lijn van de andere artiesten.
- Beestjes 8
- Buurtpolitie, De 1
- Centaurus 3 HC
- Centaurus 3 SC
- Donjon Ochtendgloren -83
- Dwergen 4 HC
- Dwergen 4 SC
Het korte interview achterin verduidelijkt: Jims bewondering voor het boulevardtheater. De erectie is inderdaad een opvoering, 'geacteerd' door een koppel in conflict met zichzelf vanwege verschillende omgevingsfactoren. Terwijl de ene creatief de relatie (en zijn geslacht) wil opkrikken, ziet de ander dat als een aanval op de integriteit ervan. Gek hoe het standpunt man-vrouw hier radicaal uitvergroot wordt. Klopt het dat de masculiene volgeling eerder Madammeke, waar maak jij je druk om denkt en zich aan de zijde van Florent schaart terwijl de dames 'broederlijk' begrip opbrengen voor Lea's houding. Of dit echt in twee deel had gemoeten, dat hangt van de vervolgende uitkomst af. Na verloop van tijd raak je al geïrriteerd door het gekissebis, dat onnodig langdradig rekken van familieruzies voortdurend doordrammend in plaats van alles met de mantel der liefde te bedekken. Wat kunnen mensen toch eenvoudig complex zijn. Jim maakt daar handig gebruik van.
- erectie, De 1 HC
- erectie, De 2 HC
- erectie, De Integraal
- Game Over 16
- January Jones 9 HC
- January Jones 9 SC
Na enkele 'gewone' verhalen die jou de magische zeven beter leerden kennen, wordt Hoe het begon uitgeplozen: een greep uit het verleden die een stukje ontstaansgeschiedenis blootlegt. Wat stel je vast? Kid Toussaint weet de gevreesde overbodigheid van zo'n aanhangseldeel uit te wissen en maakt er meteen de beste episode van. Deels doordat hij een beroep kan doen op het talent van een schare Dupuis-tekenaars (Bodart, Clarke), deels ook door de korte intermezzo's die neigen naar de klasse van een Fables. De legende van Hamelen in een notendop, met een eerste kennismaking met de Sjamaan en de Telepate. Wrang. De klopjacht, het begin van de apocalyps? De vloek van de alchemist, dan ontwerp je goed functionerende werktuigen, maakt de mens er oorlogsmachines van. Erg deprimerend voor de uitvinder. Het hilarische De onverstoorbare helderziende, soms geef je de moed op. En poëtisch prachtig, Utopia. Neen, wanneer je met dit deel Magic 7 voor het eerst leest, ben je zeker gegrepen door de setting. Hoe het begon, ijzersterk.
- Magic 7 4
Prachtig toch, wanneer je je liefde voor zowel de muziek als voor het schrijven kan combineren in een visueel portret. Een filmisch-theatrale opvoering, een zimmerspiel met een beperkte cast op een gebonden locatie als speelveld. Deze mannen onder elkaar hebben veel verloren tijd in te halen. Wat veroorzaakte de breuk, welk pad bewandelde ieder afzonderlijk. Een blik doorheen verschillende levens, in het verleden en het heden, plus afwachtend wat de toekomst zal brengen. Misschien is het allemaal wat te extreem met een hoog rockgehalte wat deze 'maten' allemaal overkomt, met al die grote drama's die openbarsten. Ondanks de tragiek straalt deze intimistische mannen onder elkaar hoop uit. Zep wijkt niet af van zijn Happy-tekenstijl, hoewel ietsje volwassener. Scoren doet de artiest met de prachtige sequenties of zelfs slechts één beeld dat gescheiden wordt via de inkleuromkadering (pagina 4, kaders 4-5). Subtiel en efficiënt gebruik van framing. Jim (Nacht in Rome) mag dan een patent hebben op de midlifecrisisstrip, Zep nestelt zich daar netjes tussen.
- Mannen onder elkaar
- Nerd Vader
- Piet Pienter en Bert Bibber 1
Een boek waar je toch stil van wordt. Met weinig woorden slagen Meynet en Joly er in om je stil te laten staan bij de problematiek van het dagdagelijkse grensoverschrijdende gedrag dat heel wat meisjes en vrouwen moeten ondergaan. Zonder ze in een drumhoekje als slachtoffers te plaatsen komen de verschillende aspecten aan bod. Sluw golvend van de ene naar de andere figuur, elk hoofdstukje opent steeds verder de ogen. Hoe ver kan je als man gaan? Moet je überhaupt provoceren? Waar trek je als vrouw de grens? Verzwijg ik het of zegge men het voort? En hoe reageer je op de reacties van je ouders? Eerst heb je er geen erg in waar de auteurs naartoe slenterend sloffen totdat de puzzelstukjes steeds strakker in elkaar passen. Zonder pathetisch te zijn een verhaal vertellen dat jongeren aanspreekt. Aanmoedigend. Soms subtiel, vaak recht voor de raap. Hoewel behoorlijk roze en violet van kleur is Stille meisjes geen doordeweeks girlie girlie-boekje. Het is een volwassen interpretatie van een adolescententhema. En dat in een grafisch uitdagende stijl. Vrijelijk gestileerd met veel warmte gekleurd.
- Stille meisjes
Onwaarschijnlijk welke levenslessen Stoppeltje (en dus de lezertjes) in zo'n korte tijd allemaal niet voorgeschoteld krijgt. Bailly en Fraipont werken subtiel thematisch, je merkt hoe kalmte Stoppeltje en c° kunnen redden in plaats van het impulsieve gedrag van de pirate. Superschattig (de zeepreep) en efficiënt vol lieflijke en liefdevolle scènes.
- Stoppeltje 9
- Timo 5
- Trollen van Troy 22 HC
- Trollen van Troy 22 SC
- USA über alles 2 HC
- USA über alles 2 SC
- Ward 4
- Wonderball 4 HC
- Wonderball 4 SC
- Wunderwaffen 8 HC
- Wunderwaffen 8 SC
De menselijke hebzucht ten voeten uit. Op Grief na (een verwijzing naar het Engelse woord verdriet) loopt iedereen achter de te kopen parels aan. Niet goedschiks, dan maar kwaadschiks veroveren. De Zoon van de Zon is een mooi avontuur waarbij Nury Jack Londons verhaal niet hapklaar serveert. In stukjes (letterlijk verdeeld via hoofdstukken), terwijl de reis je op verschillende exotische plekken brengt. Met als climax het te trotseren natuurgeweld en de confrontatie met de mededingers. Nury bouwt stelselmatig op en toont zowel wat menselijkheid als onmenselijkheid is. Henninot zet zijn onverschillig Carthago-realisme wat opzij en komt met lossere, meer poëtische tekeningen op de proppen. Het maakt het Jack London-avontuur des te levendiger. Zonneklaar, De Zoon van de Zon is tropisch warm.
- Zoon van de Zon, De

Geen opmerkingen: