Zen met een korrel zout: kom tot rust met de nodige meditatie. Wat als de meester zelf zich zo opwindt? Hoe moet deze zich dan kalmeren! Het notitieboek geeft de auteurs de mogelijkheid verschillende genres te beoefenen: SF, film noir, superhelden, high school romantiek, oertijd. Kortom de inspirerende rol van literatuur met een zeer mooie ontknoping. Kort geding: gerechtelijke dwalingen best juridisch inkorten. Soms iets snel afhandelen levert niet het gewenste resultaat op. En
Een eivol eiland toont dat de Angry Birds net als de mens toch een soort van kuddegeest kennen.
Angry Birds Movie Comicsstijgt ver boven de eerste reeks uit. Leesbaarder, inhoudelijk sterk, mooi getekend en intelligent.
-
24 uren van Le Mans 1 HC
-
24 uren van Le Mans 1 SC
-
Agent 327 5 HC
-
Agent 327 5 SC
-
Angry Birds Movie comics 3
Waar haalt Gomez het geduld en de precisie vandaan om zo accuraat, levendig, karaktervol en realistisch te tekenen? Niet enkel de verbeten en expressieve gelaatsuitdrukkingen imponeren, in de decors is hij even gedetailleerd met imposante kerkportalen en verfijnd geringde maliënkolders. En om die grandeur extra glans te geven beweegt hij voortdurend met de camera en wisselt voortdurend naar ongewone perspectieven zonder dat het artificieel lijkt. Visueel zit het meer dan snor. Delalande en Mogavino blijven babbelziek en verplichten Gomez rekening te houden met tonnen tekst. Incorporeren doet hij op zo'n vanzelfsprekende manier dat je het lief en leed van de getormenteerde Eleonora voor waar aanneemt. Begripvol weet je dat het een verstandige keuze was om het verhaal niet in drie delen te prangen. Zij verlevendigen de middeleeuwse perikelen van de Aquitaanse hertogin. Een bonuspunt voor inkleurder José Luis Rio.
-
Bloedkoninginnen Eleonora De zwarte legende 4
-
Doomsday 3
-
F.C. de Kampioenen 95
Wow. Ineens al een hele stap vooruit. De spraak van de holbewoners is immers vrij snel verder ontwikkeld. Jammer, Bocquet laat daar een (educatieve) uitdaging bij de jonge lezers liggen. Gelukkig verliest de strip niets van haar pluimen.
De vuurdoop blijft even leuk, soms zelfs hilarisch met een jongen die ineens veel sneller volwassen wordt dan gepland. Brice Cossu tekent naar beste kunnen: functioneel sterk. Twee delen gelijktijdig verschenen, je kan nu al niet wachten op het vervolg.
-
FRNK 2
-
Garfield Pocket (kleur) 100
-
grote zeeslagen, De 2 Trafalgar
Beschuldig Roelof Wijtsma van grafisch minimalisme, diens tekeningen zijn rudimentair, alsof ze zonder schets aan het papier worden toevertrouwd. Net iets meer uitgewerkt dan een filmisch storyboard. Maar die aanpak zorgt er wel voor dat je meer dan anderhalf album krijgt voor de prijs van ééntje. Wijtsma kiest voor dynamiek en visuele vertelling zonder er al te veel woorden aan vuil te maken. Tijd dus om dit talent te ontdekken. Complexloos avontuur in deze menslievende context (gemaakt in opdracht van Christelijke Tijdschriften NV) dat effectief humane waarden promoot zonder het uit te braken. Koop daarom deze
Thorgal op jongerenmaat (trouwens zonder de interstellaire poeha) zodat Wijtsma al meteen aan het volgende verhaal kan beginnen. Als de wereld gered wordt, komt dat door de idealistische jongeren!
-
Ivo en de Vikingszoon 3
In het spoor van
De oorlog van de Lulu's verplaatsen Dugomier en Ers zich in de geestestoestand van jongeren tijdens de oorlog. Hoe ervaren zij deze onaangenaam opgedrongen situatie, minder naïef dan je zou denken. Kan het dat hun bevattingsvermogen reeds zo ontwikkeld is (weg met de kinderlijke onschuld) dat ze op termijn het eigenzinnige initiatief nemen om zich tegen de bezetters te verzetten. Idealistisch en misschien nogal overdreven overmoedig, toch sympathiseer je met deze twee jongens en het meisje. Knap ook dat aandacht wordt besteed aan de gevolgen van hun acties, iets waar je (of ze) in eerste instantie niet aan denkt. Een goed begin.
-
Kinderen in het verzet 1
-
laatste grens, De 4
Bouzard mag in de voetsporen treden van Matthieu Bonhomme door zelf een eigenzinnige invulling van Lucky Luke te geven. Na Bonhommes glansprestatie is het welhaast onmogelijk om eenzelfde respect af te dwingen. Met
De moordenaar van Lucky Luke leverde deze laatste zo'n hoog niveau af (zowel inhoudelijk als artistiek) dat je van goede huize moet zijn om dat enigszins te benaderen, laat staan evenaren. En aangezien Bouzard tot de Franse non-school behoort, het hanteren van een losse, simplistische, nihilistische stijl (Blutch, Trondheim en zelfs een vleugje Cromheecke) klasseer je jezelf in een totaal ander segment. Je beseft meteen een andere, minder
My name is nobody-achtig geladen sfeer op het stripbord te krijgen. Nochtans met goede, originele ideeën (het verhaspelen van de clichés) blijft het boek fris. De verbroken relatie tussen zonderling Luke en zijn apathische paard voorop. Helaas is er die stijlkundige discrepantie die zorgt voor een gebrek aan waardering (waarom het grote plaatje op pagina 34?).
Jolly Jumper antwoordt niet meer, zet even de visuele schroom opzij en geniet van het psychologische spel van het getormenteerde paard.
-
Lucky Luke door Bouzard Jolly Jump
-
Oorlog der werelden, de 1
-
Oorlog der werelden, de 2
-
Piet Pienter en Bert Bibber - 't Mannekesblad 27
Willem Ritstier en Roelof Wijtsma zorgen er inderdaad voor dat Roel Dijkstra's thuiskomst hartelijk en herklenbaar is. Met een familiaal gevoel schrijft Ritstier een bescheiden thriller die geloofwaardig kan zijn. Het niet betrekken van de politie zie je door de vingers, voor de rest is alles levensecht. Dat wordt vooral bewerkstelligd door het schitterende tekenwerk van Roelof Wijtsma. Karaktervol, uitdagend (niet traditioneel met brave camerastandpunten) en actievol. Noodzakelijk stelt hij een papieren voetbalmatch levensecht voor. Met
Thuisfront scoren Ritstier en Wijtsma.
-
Roel Dijkstra 1 HC
-
Roel Dijkstra 1 SC
-
Rooie Oortjes 48
-
Steven Sterk Integraal 2
Uitgever Hum is iets te overmoedig door meteen na de release van Jordi Bernets
Tex Willer een andere uit te brengen. De krachtdadige versie van Bernet valt niet te evenaren. Nochtans is Massimo Rotundo eveneens een klassebak. Zijn inkting is veel beheerster, eleganter, minder ruw. Iets te clean voor de donkere scènes, maar wel extra passend bij Miss Hood. De inkt vloeit rijkelijk, net als het bloed. Schrijver Pasquale Ruju is het type van de rauwe cowboystrip. Tex Willer grijpt hierin veel sneller naar de wapens, is geen doetje en laat recht waar nodig meteen geschieden. Tweehonderdzesentwintig clichépagina's, maar dan wel van de vermakelijke soort!
-
Tew Willer Classics 8
Een leuke detective, Sherlock Holmes waardig. Hoe zullen Djian en Legrand Holmes bij elk nieuw avontuur op de achtergrond plaatsen, een bijfiguur die uiteindelijk toch nog spiritueel een hoofdrol speelt, merk de ontwikkeling op het einde van dit deel op. Politiek geweven met spionage, liefde en vriendschap gekoppeld aan verraad en haat. Djian en Legrand staan stevig in de schoenen en meten zich met Conan Doyle. Tekenaar Etien weet uitmuntend sfeer weer te geven, mede dankzij de passende kleuren (het nachtelijk blauw vanaf pagina 46). De groezelige decors maken het 19de eeuwse Londen echt. Alleen jammer dat hij voor de personages een eentonige lijn gebruikt en amper de inkt laat vloeien. Gelukkig voor het verhaal geen pretbederver.
-
vier van Baker Street, De 2 SC
-
vier van Baker Street, De 2 HC
Geen opmerkingen:
Een reactie posten