vrijdag 30 juni 2017

Vijftien stripbesprekingen 2017 (311 tot en met 325)

Lionel Marty kan je in het begin niet echt bekoren, je wordt niet meegezogen in de complexe verwikkelingen. Tot je gaandeweg mee op pad gaat om de urne terug vrij te kopen en er een spannende, verrassende ontknoping volgt. Blengino is creatief en geloofwaardig en rotsvast in zijn opbouw. Zo sterk dat hij de zwakheden van de artiest doet vergeten. Met een sterkere tekenaar ware Het mausoleum van Halicarnassus nog beter geweest.
- 7 wonderen, De 7 HC
- 7 wonderen, De 7 SC
- Garfield dubbel-album 38
- Onthoofde Arenden, De 22
Alles staat of valt met de uitvoerder. Het obscurantisme van Mosdi wordt verlevendigd door Pagliarani, wiens tekeningen op hun beurt versterking krijgen van Zeloni. Het spektakel is een waar schouwspel, met een sterk realisme dat je geloofwaardig naar de Azteekse periode brengt. Eerst verblinden ze jou met te warme kleuren een gloed die de elegantie van de figuren maskeert. Wanneer je echter in het oerwoud belandt, is de schoonheid zo mooi dat je de wreedheden bijna vergeet. Het grootse Succubus-plan heeft qua uitwerking meer ondersteuning nodig, deze compacte vertelling reduceert de ondergang van een groots rijk in slechts enkele pagina's. Nayeli, één van de beste titels uit de reeks.
- Succubus 5 HC
- Succubus 5 SC
- Succubus 6 HC
- Succubus 6 HC
- Thomas Silane 9
Mmm. Vanuit het perspectief van de politiek versus de zichzelf egostrelende generaal Joffre die niet-militaire inmenging absoluut niet duldt en daardoor zich nog hardnekkiger verzet tegen een kordaat optreden. Deze fanatieke zijde vanuit Joffres oogpunt toont de discrepantie tussen de jongens op het veld en hun gegradueerde oversten. Slachtvee versus de salonbourgeoisie die totaal geen voeling heeft met de soldaat aan het front. Verwacht geen rebelse Paths of Glory, hoewel dit even deprimerend en verhelderend is. Helaas trekt men er nooit lessen uit. Het topscenario van Le Naour grijpt je naar de keel. Het artistieke team Marko-Holgado beheerst qua anatomie de perfectie niet. Maar er zit zo veel schwung en diepgang in de personages dat ze je niet eens hoeven mee te sleuren doorheen de loopgravendrek. Met hun visuele kanonnen die bulderen schieten ze vlakaf raak. Wat een sublieme voorkafttekening trouwens! En ondanks het mistroostige einde wil je direct terug de frontlinie in, het 'vervolg' zuigt je meteen aan. Hou je vast, want dat wordt nog beklijvender!
- Verdun 1
Een sublieme reconstructie waar je sprakeloos van wordt. Het stof daalt tot in de longen, de dorst grijpt je naar de keel, het gas beneemt je de adem en je gemoedstoestand bereikt net als die van de manschappen een dieptepunt in deze uitzichtloze situatie. Schrijnend, de lijdensweg die de soldaten moeten ondergaan. En dat terwijl de generaals vanuit een ivoren toren hun lot bepalen door niet te ageren. Prachtig ook de koppeling aan de Duitse strategie en het propagandaspel. Wil je de hel op aarde meebeleven? Deel dan het noodlottige lot van deze dappere strijders. Doodsstrijd bij Fort Vaux, een pijnlijk pareltje.
- Verdun 2
- Wunderwaffen 7 HC
- Wunderwaffen 7 SC
- Yoko Tsuno Integraal 1
Niet alles over de zombies is reeds verteld. Zelfs al gebruikt Peru de gebruikelijke insteek van een ingesloten groep die bedreigd wordt, de idee rond het alfamannetje met zijn sterke overlevingsdrang en zich dus niet te stom voelt om te (over)leven, is wrang en atypisch. Letterlijk een survival of the fittest. Ook de premisse rond de creatieve game groep die zich afzondert om zich net in te leven in de 'reële' wereld van een zombiespel maakt het meteen een stuk boeiender. "Je bent zot om jezelf als een roofdier te zien terwijl wij allemaal prooien zijn." De aanval is de beste verdediging. Arnaud Boudoiron voert als instrument de opdracht goed uit.
- Zombies nechronologies 2

Geen opmerkingen: