donderdag 29 november 2012

De gouden eeuw van Jacobs

Inpikken op de Gouden eeuw heeft geen zin meer. Andriveau neemt toch steeds een ander pad om te bewandelen en laat je wat betreft het voorgaande in het ongewisse. Aanknopingspunten zijn er zo goed als niet,
dus is het afwachten wat elk nieuw deel te bieden heeft. Met als voordeel dat je ze apart en bijna onafhankelijk kan lezen. Je veronderstelt dat hij ooit wel de eindjes aan elkaar knoopt en het grote plaatje in elkaar past. Moplai dus. Met een unhappy end de eerste tien pagina's afscheid nemend, de daaropvolgende flashback verduidelijkt. Intrigantes en de overlevingsdrang, het hoofdthema. Fascinerend. Echter fe-no-me-naal zijn de tekeningen van Andriveau. Alle conventies heeft hij van zich afgegooid en dus amuseert hij zich optimaal. Visueel verbluffend, illustratief hoogstaand. Alleen eist dat te veel aandacht op waardoor de essentie een beetje naar de achtergrond verschuift. De perfecte balans van deel 1 is er niet meer.
- DirkJan 18 ***
- Gouden Eeuw 3 ****
Wat een teleurstelling. Terwijl de voorkafttekening je expliciet onderdompelt in het universum van Jacobs met de talloze verwijzingen en de kraaknette klare lijn-stijl, haalt de koude rauwe douche je binnenin meteen uit deze droom.
Rodolphe rijgt de cruciale momenten aan elkaar met hier en daar een extra klemtoon (Hergés jaloezie omtrent Jacobs' mogelijke succes), verder dan oppervlakkig aanhalen komt de scenarist niet. Dat verantwoordt hij ook in het interview achterin, de keuze om niet de suggestieve zeemzoete toer op te gaan. Wat privé is, hoort binnen Jacobs' sfeer te blijven. Jammer, het grote drama blijft daardoor onbenut. Meer nog dan Rodolphes gemakzucht of autocensuur zijn het Alloings tekeningen die het kille, afstandelijke mechanisch weergeven. Zonder al te veel emotie niet reikend aan Jacobs' kunnen, realistisch ontoereikend? Alloing werd duidelijk in een keurslijf gestoken want de eerste opzet (pagina 107) was veel authentieker, levendiger ook. En omdat kraaknet zoals de voorkaft tekenen te arbeidsintensief is, werd voor een tussenoplossing gekozen. Een gemiste kans.
- Jacobs teken Een leven in stripvorm **½
- Michel Vaillant anno 2012 HK 6 **½
- Sigmund weet wel raad met 50-plussers ***

Geen opmerkingen: