vrijdag 29 juni 2012

Drie verdachten 'mangamoord' doorverwezen naar assisen

Je veronderstelt dat de beklaagden eerder liever doorverwezen hadden willen worden naar Assissi.
Zo merk je dat niet alles straffeloos verloopt en dat de minste sporen die je nalaat, met verwijzing naar de manga Death Note of niet, het wel eens fataal kan eindigen. Op 6 juni te lezen op hln.be:
De Brusselse kamer van inbeschuldigingstelling heeft beslist dat drie verdachten in het dossier van de zogenaamde 'mangamoord' voor het assisenhof moeten verschijnen op beschuldiging van moord. Een vierde verdachte is voor schuldig verzuim doorverwezen naar de correctionele rechtbank. Dat vernam Belga van het Brusselse parket-generaal.
Het onderzoek naar de 'mangamoord' begon nadat op 28 september 2007 in het Brusselse Dudenpark de resten van een volwassen man werden gevonden. In de buurt van de resten lagen twee vellen papier met een citaat uit de manga 'Death Note'.
Pas drie jaar later, in september 2010, kon de politie vier verdachten oppakken. Het gaat om Brusselse twintigers. De vier bekenden dat ze het slachtoffer in juli 2007 hadden leren kennen op het Polé Polé-festival in Zeebrugge. De man was met hen meegekomen naar Brussel en had nadien in Schaarbeek bij één van de vier verbleven.
Eind september 2007 probeerde het viertal hun gast te overhalen te vertrekken. Dat lukte niet, waarop drie van de vier hem met vuistslagen en een stoel om het leven brachten. De vierde keek enkel toe. Nadien sneden ze zijn lichaam in stukken en lieten de lichaamsdelen achter in het Dudenpark.
De Brusselse raadkamer besliste eerder al drie verdachten door te verwijzen naar het assisenhof voor moord, en de vierde naar de correctionele rechtbank voor schuldig verzuim. De burgerlijke partij was het echter niet eens met die opsplitsing en ging in beroep. Dat beroep is nu onontvankelijk verklaard.

Toen was het al een merkwaardig nieuwtje dat in het stripmilieu bleef plakken omdat het de goede naam van het medium kan bezoedelen. Maar het brengt ook iets moois teweeg. Begin juni kon ik me vol overgave storten op de vertaling van het nieuwste project van multiscenarist Yann en Chris Lamquet getiteld de Mangakiller. Parallellen legio die waarheidsgetrouwer wordt gemaakt door Chris Lamquets herkenbare trekjes van plekjes in het Brusselse. Passeren de revue: het café de Mort Subite, de Bogaardenstraat, het Natuurhistorisch Museum. En al waren het nog maar de eerste 48 pagina's (zijnde het eerste deel), mijn nieuwsgierigheid is geprikkeld hoe Yann de eindjes aan elkaar zal knopen.

Geen opmerkingen: