zondag 19 februari 2012

De film van Ome Willem: met meer hoogtes dan laagtes, Highlander

Toegegeven, die vierde ster is puur uit jeugdsentiment. Een halfje na de drie was voldoende geweest. Als geheel is Highlander dan wel niet subliem, het bevat onvergetelijke elementen die voor immer gegrift in het geheugen gegraveerd zijn. De zwalpende helicoptercamera in de beginscène die ronddraait in Madison square Garden. De overlopen van heden naar verleden en omgekeerd via het plafond/de grond, de politiewagenlichten en meer. De vaderlijke Sean Connery. De snerpende, scherpe gitaar van Brian May. Who wants to live forever en het daarbijhorende verouderingsproces. Het accent van Conner MacLeod. New York, New York op zijn Mercury's! B-A-L-A-N-C-E. Onsterfelijkheid versus sterfelijkheid: "I am Connor MacLeod of the Clan MacLeod. I was born in 1518 in the village of Glenfinnan on the shores of Loch Shiel. And I am immortal."
Durf eens te beweren dat dit geen stukje magie is.
Highlander. Russell Mulcahy. 1986. ****

Geen opmerkingen: