zondag 20 november 2011

De gehoornde kaap

Hoewel de cover een bepaalde uitstraling heeft, niet meteen als magisch te klasseren, maar toch met een bepaalde aantrekkingskracht die je opvalt, merk je binnenin pas hoe fijn en elegant Enea Riboldi tekent. Zo fijn en sierlijk dat je zelfs afgeleid wordt van het verhaal. Te vergelijken met Eric Hérenguels schitterende Zilveren maan boven Providence. De eerste pagina luidt onmiddellijk de grote artistieke klok. Je voelt dat je meteen meerijdt in een groots avontuur. Toch word je voortdurend op het verkeerde been gezet door Perrissin. Net als bij Zilveren maan is Kaap Hoorn een verstrengeling van verschillende genres. Je zit voornamelijk met het goedzoekersavontuur gekoppeld aan de trotse zeevaarder die de oceanen wil veroveren, je voelt de romantiek opborrelen, daarnaast het militaire aspect, de missionarishouding en het onderzoeksstandpunt van de Darwinachtige wetenschapper. Da's misschien ook wat je de auteur kan verwijten, een te veel van dat alles waarbij de gestroomlijnde samenballing niet gladjes in elkaar overvloeit. Veronderstellend dat het vervolg daar wel aan toegeeft, mag je nu deze kans niet laten liggen. De baai aan de oostkant is een zeer mooi boek! En hoe zit dat met deel 2 van Kaap Hoorn?
- Godenschemering 1 **½
- Ik, draak 1 ***
- Ik, draak 1 luxe ***
- Kaap Hoorn 2 ***½
- Naruto 29 **½

Geen opmerkingen: