vrijdag 21 oktober 2011

De film van Ome Willem: hoe het beter kon via Tron

Zelfs als je blindelings naar Tron Legacy kijkt, beleef je er plezier aan. Met Daft Punk aan het muziekstuur creëer je al meteen een extra energieke drive, hoognodig om de doodse momenten nieuw leven in te blazen.
Joseph Kosinski neemt zijn tijd, veel te veel tijd, om het geheel te kaderen. Dat terwijl zo'n popcornfilm schreeuwt om actie en avontuur. Zonder al die poeha over artificiële levens en bestaansrecht. Toch zeker niet in een kinderfilm. Als de intentie was om hoogdravend uit de hoek te komen en er effectief een psychologisch werkstuk van te maken, dan had het scenario en de personages verder uitgediept moeten worden. Nu blijft het pseudo-oppervlakkig, schijn bedriegt immers in deze parallelle wereld.
Mooie beelden, af en toe een flitsende actiescène (op de motor) en keigoeie muziek. Alleen de lengte van de film wordt niet verantwoord. Een kwartier meer of minder, je wordt er niet beter van!
Tron Legacy. Joseph Kosinski. 2010. ***

Geen opmerkingen: