vrijdag 22 juli 2011

Een spleet kan leiden tot een barst

Een verrassende, volwassen openbaring waarin Marmus enkele thema's aansnijdt en zoals in het alledaagse leven onopgelost achterlaat. Je voelt je hierin immers niet bedrogen omdat het gegeven verderloopt, omdat er nog zo veel te beleven valt waarnaar je moet gissen. Integendeel, je blijft met extra vraagtekens achter (wat zou jij doen in gelijkaardige situaties?), weliswaar met een positieve noot als afsluiter. Het mag gezegd: in de plot van Barst zit geen enkele barst. De verwevenheid van de gebeurtenissen, de symboliek in de dagelijkse strijd (werk, familie, relaties, passies), de auteur knoopt de levensdraden tot een mooi motief aan elkaar. Stilistisch tekent Marmus onbeholpen met een minimalisme, nogal beperkt in artistiek kunnen. Toch werkt het in deze context. Stel je Bastien Vivès voor die zich hieraan waagt en je hebt een parel in de hand. Desalniettemin is deze Barst zelf al een bijou.
- Barst ***½
- Kiekeboe 71
- Killer 9 ***

Geen opmerkingen: