woensdag 13 april 2011

Van Marie der Draken moet je niet braken

Ange verrast. Terwijl je een even simplistische plot verwacht met de Drakenridder die een monsterlijk gedrocht met haar gevaarlijk bezwerende veill bestrijdt, volg je in deze spinoff (of niet?) een jongedame die duidelijk een bijzondere niet te definiëren gave heeft. In tegenstelling tot voornoemde Orde-reeks is dit geen rechttoe rechtaan actiestrip met een heroïsche bevrijding als thema. Het gaat er heel wat complexer aan toe. Te complex zelfs met onduidelijkheden die het strijderspad overwoekeren. De verwarring ten top gedreven waarbij de flinterdunne scheidingslijn tussen goed en kwaad amper afgebakend is. Biedt deel 2 opheldering? Démarez verrast. Was zijn Drakenridder-bijdrage al uitstekend, hier lijkt het of de artiest voortdurend leentjebuur heeft gedaan bij Rosinski's Thorgal (pagina 5 is er zo uit geplukt). Een tikkeltje accuraatheid missend, zich bescheiden inhoudend tot het definitieve exploot (de vervolgen), sfeer zit er alvast in. Mooi en krachtig, je met een dubbel gevoel achterlatend.
- Bonte 19 - Het beste van Eddy Paape - Yves Duval Volume 2 ***
- Bonte 20 - Het beste van Eddy Paape - Yves Duval Volume 3 **
- Jommeke 27: Geheime opdracht ***
- Marie der Draken 1 ***½

Geen opmerkingen: