donderdag 24 februari 2011

Het blauwe of het rode pilletje

Het agressief ogende uiterlijk van Frederik Peeters' protagonisten (de grote ogen, de vette penseelstreken) doen je een beetje huiveren en boezemen angst in. In vergelijking met Craig Thompsons zeemzoeterige Een deken van sneeuw smelt je in een eerste oogopslag niet weg voor de zon. Misschien heeft dat ook te maken met de confronterende inhoud waarmee de auteur uitpakt: een inkijk in het leven van een aidspatiënt en diens partner. Een totaal verkeerd en bevooroordeeld beeld want Blauwe pillen biedt juist het optimale van wat autobiografische strips (moeten) zijn: een persoonlijke, innemende en vooral open weergave van liefst intrigerende gebeurtenissen uit iemands leven. Zonder pathetisch te zijn en zonder in te spelen op goedkope emoties. Peeters' openhartigheid is lovenswaardig en straalt hoop uit. Diens vertederende blik charmeert, openbaart en weerlegt onze verkeerde impressies. Visueel en lyrisch verstrengeld met beelden die de onuitgesproken woorden versterken en woorden die de niet gevisualiseerde gedachten aanvullen. Sterk.
- Blauwe pillen
- Conan 7
- Red Caps compleet
- Red Caps 1
- Red Caps 2
- Red Sonja 4
- Technovaders 7 Herdruk

Geen opmerkingen: