woensdag 24 november 2010

Blues vanuit de westkust

Dat Manchette geen stationsromanschrijver is, bleek al uit het formidabele De prinses van het bloed 1. Met diens zware politieke context als achtergrond leverde hij (in de gedaante van scriptor Cabanes) een geladenheid af die je voortdurend in de ban houdt. Wanneer je met voornoemde boek hebt kennisgemaakt, wil je meer van hetzelfde kaliber. Tardi's interpretatie echter kan die euforie niet waarmaken. Bevrijd als hij is, trekt de artiest het schrijverslaken naar zich toe en geeft zijn eigenzinnige versie van deze koude, afstandelijke thriller. Het ontbreken aan kleur versterkt die vervreemding. Veel warmte straalt de strip niet uit. Deels door het gebrek aan kleur. Deels door Tardi's kille stijl die weinig contrast biedt. Kleine West Coast Blues tracht je onder te dompelen in een blauw bluesgevoel. Het echte swingen blijft echter achterwege. Goed. Hoewel, voor Tardi niet goed genoeg.
- Ben Hur 2 HC
- Ben Hur 2 SC
- Kleine West Coast Blues

Geen opmerkingen: