maandag 6 oktober 2008

Niet het zwaard van Ardoewaan

Niet mijn gewoonte om slechts de helft van een filmversie te vermelden, maar met het hondertwintig minuten durende Excalibur opgesplitst in twee delen kan het moeilijk anders. Wie de man ooit denigrerend John Boredom durft te bestempelen, moet dringend zijn Arthur-film herbekijken. Met Chauvel en Lereculey die nu erkenning krijgen op de Nederlandstalige markt met de negendelige vrije stripbewerking van sir Thomas Malory Morte d'Arthur en Keltische mythen, is dit een extra aanknopingspunt om weer in het niet zo feilloze heroïsme van het ridderdom te geloven. Hoe een 'gewone' jongen, de vrucht van een overspelige Uther Pendragon, toch het zwaard uit de rots kan trekken en alzo koning wordt. Hoe hij met wijsheid een land moet regeren in plaats van dom bruut geweld. Blinkende, lichtweerkaatsende harnassen tijdens idyllische passages tegenover modderige doordrenkte schilden en helmen tijdens dodelijke gevechten. Lyrisch en toch realistisch. Gezadeld een uurtje meerijden brengt je dan ook in de juiste stemming, met een overdadige Carmina Burana van Orff op de achtergrond. Heerlijk!
Excalibur. John Boorman. 1981.

Geen opmerkingen: